Het regelmatig drinken van alcohol, zelfs met mate, kan schade aan de hersenen veroorzaken. Er is echter gemeld dat lichamelijke activiteit de cognitieve functie beschermt. Dus, zou activiteit de schadelijke effecten van drinken op de hersenen tegen kunnen gaan?
In een recent onderzoek, uitgevoerd aan de University of Louisville School of Medicine in Louisville, KY, besloot een groep onderzoekers om deze vraag te onderzoeken door een epigenetische blik te werpen op hoe alcohol en lichaamsbeweging de hersenen beïnvloeden. Ze keken Specifiek naar de door alcohol geïnduceerde epigenetische en moleculaire veranderingen die cerebrovasculaire dysfunctie veroorzaken en of lichaamsbeweging al dan niet neutraliserende effecten veroorzaakte. Hun resultaten zijn gepubliceerd in het maartnummer van Scientific Reports.
In de loop der jaren zijn er gemengde beoordelingen geweest met betrekking tot alcohol. Sommige studies zeggen dat matige consumptie veilig is en zelfs enkele voordelen biedt. Maar niet alle rapporten over drinken zijn gunstig. Sterker nog, meer studies vinden dat alcohol, vooral boven de aanbevolen hoeveelheden, het risico op gezondheidsproblemen zoals kanker, leveraandoening, dementie en vele andere zelfs verhoogt.
Toch weerhoud het bewijs dat alcohol meer kwaad dan goed doet, mensen er niet van om te drinken. Alcoholgebruik en misbruik nemen toe ondanks inspanningen om het bewustzijn te vergroten. Hoewel er enkele effectieve behandelingen beschikbaar zijn voor alcoholisme, blijft de zorg over het voorkomen en minimaliseren van eventuele gezondheidsrisico’s die ermee samenhangen.
In de afgelopen jaren hebben we ontdekt dat veel ziektes, gedragingen en andere gezondheidsomstandigheden een bepaald niveau van epigenetisch mechanisme in het spel hebben. We hebben ook geconstateerd dat niet alle epigenetische modificaties permanent zijn. DNA-methylering die een methylgroep toevoegt aan een molecuul dat genexpressie belemmert, is bijvoorbeeld reversibel via DNA-demethylatie (de verwijdering van een methylgroep). Dus als we de onderliggende mechanismen die bij een stoornis betrokken zijn kunnen identificeren en bepalen welke factoren of omgevingsinvloeden hen drijft, kunnen we misschien betere manieren ontwikkelen om de aandoening te voorkomen, verbeteren of zelfs omkeren.
In deze studie veronderstelden de onderzoekers dat lichamelijke oefeningen, een gevestigde therapie voor neurodegeneratieve ziekten, op moleculair niveau voordelig zou kunnen zijn voor de hersenen en mogelijk de schade van zwaar drinken zou kunnen compenseren. Omdat chronisch alcoholgebruik is gekoppeld aan hersenkrimp en dementie, besloot het team bepaalde chemische reacties die verband hielden met deze aandoeningen te onderzoeken en de betrokken epigenetische gebeurtenissen te beoordelen – vooral de DNA-methyltransferase (DNMT) –activiteit werd gemeten.
Testen op muizen toonden aan dat overmatige alcoholinname ongewoon hoge niveaus van homocysteïne (Hcy) in het bloed veroorzaakte, een factor die samenhangt met cognitieve stoornissen, vasculaire dementie en de ziekte van Alzheimer. Dit veroorzaakte ook oxidatieve stress en verhoogde endoplasmatisch reticulum (ER) stress, beide kenmerken van cellulaire disruptie. Ook werd een afname gevonden in Hcy metabolism enzymen en cellulaire waterstofsulfide (H2S) niveaus die beschermend zijn tegen neurodegeneratie.
Exercise May Offset Drinking’s Harmful Epigenetic Effect on the Brain
