Stel een vraag -->
Een van de dingen die ik het meest verontrustend vond als therapeut die mensen helpt zo gezond mogelijk oud te worden, is hun gevoel van schaamte. Weet je, als ik niet tegen je zeg: Hé, weet je, ik ben verslaafd aan mijn creditcard of ik ben een geheime drinker of ik neem stiekem pijnstillers, dan zou je het misschien nooit geweten hebben.
Misschien wel. Ik zou dat kunnen verbergen. Misschien heb je al jaren een probleem dat je veroordeeld wordt, we kijken naar dat persoon, alsof ze geen zelfbeheersing hebben. Wow. Kijk naar de omvang van de buik van dat persoon. Ze kunnen toch wel minder eten. En ik haat het echt dat mensen zo erg veroordeeld worden dat ze schaamte en schuld en schaamte voelen omdat ze een zwakheid hebben. En natuurlijk, het is niet jouw schuld. Je hebt niet gezegd: Hé, laten we de hele wereld kalmeren. Laten we deze rotzooi vol suiker, vol vet maken en zorgen dat mensen het willen. Weet je, in de natuur, is er geen voedsel dat vet en suiker is, in de natuur. Je zou kunnen gaan, Hé, ik vond mango’s zo suikerig of ik vond avocado’s zo vet. Er is maar één voedsel dat een perfecte combinatie is van vet en suiker, en dat is moedermelk. En de meeste voedingsbedrijven begrijpen dat we suiker in onze mond stoppen en vet in de mond. We vinden het geweldig. Jaren geleden, toen je op de prairie was, vond je zelden honing als je die vond. Natuurlijk heb je er op gebeten.
[00:01:20] Het was een zeldzaam voedsel. Natuurlijk heb je je volgevreten met vet. Het hield je op de been. En nu zijn vet en suiker overal om ons heen en worden we gehersenspoeld om het altijd te willen. Voedingsmiddelenbedrijven combineren vet met suiker. Ze berekenen het gelukzaligheidspunt, en je kunt drankjes kopen met 22 lepels, en dat is afschuwelijk. Niemand zal zeggen: “Hé, doe 20 theelepels suiker in dit kopje en doe er een beetje water bij en ik drink het gewoon op. Maar als je koffie koopt met siroop erin, heb je geen idee hoeveel suiker erin zit of hoeveel suiker er in tomatenpuree of ketchup zit, en waarom je gekookte kip of gerookte zalm zou kopen die vol zit met suiker. Dus het is niet jouw schuld. Ik weet dat als je erg zwaar bent, je je misschien schaamt. Je voelt je misschien schuldig, je voelt schuld, en misschien schaam je je voor je lichaam. Ik heb van die dikke benen, een muffin top, en ik schaam me. Ik schaam me. Dat begrijp ik. Maar ik beloof je, het is niet jouw schuld. Je bent niet zwak. Voedingsmiddelenbedrijven geven zoveel geld uit om je te vertellen dat je dit eten moet eten, om het als een happy meal te zien. Het is een leuke maat, die je die uitdrukking geeft. Ik vind het geweldig. Ik heb het nodig. Het zal me gelukkig maken. Dus je bent niet zwak als je hunkert naar het verkeerde voedsel, je bent niet zwak.
[00:02:47] Als je voedsel niet kunt weerstaan, ben je niet beschamend of verwijtend als je het niet kunt neerzetten. Ik eet gewoon al dat ijs tot het op is. En dat heb ik gedaan. Ik opende een pakje chrisps. Maar weet je wat? Ik neem een handvol van deze, en ik heb de hele zak opgegeten en dacht, ik weet niet eens waarom ik dat deed. En tot op de dag van vandaag, zei ik tegen mijn man, koop geen jumbo zakken aardappel chips bij bakbananen chips. Als ik die op de een of andere manier niet koop omdat ze nog steeds dat effect hebben, wil de crunch factor ze allemaal. En mensen zullen vaak zeggen, Ja, ik kan er geen achterlaten. Weet je, voedingsbedrijven hebben dit ding. Ze gaan, Beth je kunt niet zomaar één Pringles eten. Ze hebben zelfs het lef om je uit te dagen. Wedden dat je er niet slechts één kan eten. Als je eenmaal knalt, kun je je niet voorstellen dat ze dat op een fles rum zetten. Mensen zeggen dat dat schandalig is. Maar je kunt niet één slok nemen. Zodra je het deksel van deze whisky opent, kun je niet meer stoppen. Als ze die in een pakje sigaretten zouden stoppen, zouden we woedend zijn. Als je de deksel opendoet, kun je niet meer stoppen. Je kunt er niet één nemen. Dat is een uitdaging die zij zullen winnen en jij zult verliezen. En ze creëren dit verslavend en hebben dan het lef om je uit te dagen net wanneer ze dat zeggen.
[00:04:03] Moors, je hebt meer nodig. Heb je geen honger? Al deze teksten? Ik vind het geweldig, en ik hou daar echt niet van, want het geeft je een slecht gevoel, terwijl je niet slecht bent, zelfs niet een klein beetje. Dus als je het verkeerde voedsel eet, doe je wat de voedselproducenten willen, maar eigenlijk ook wat de natuur wil, want de natuur wil dat je suiker eet. Denk je dat dat niet juist kan zijn? Nee, dat is het wel, en het is goed om dat te begrijpen. Honderdvijftig jaar geleden zwierf je rond om eten te zoeken. Er waren niet veel soorten en bessen en noten en zaden graven wat groenten op. Als je geluk hebt, vang je misschien een kip of een geit. Maar zo nu en dan, zou je honing vinden. Het was zo eng dat je dacht, Oh schat, laten we dat allemaal meenemen naar de stam en dan gaan we. Ik moet terug van waar ik moet gaan en meer van die honing halen. Ik moet alles opeten tot het op is. En niet alleen honing, misschien vond je wat rijpe mango’s ging, He, mango’s, heb je niet een beetje uit fructose hier gewoon een halve mango omdat je wist in drie dagen zijn ze allemaal bedorven. Ik moet me daar aan overgeven. Eet het. Leg vet neer. Eet vet op. Het zal je door de winter helpen als er geen mango’s in de buurt zijn.
[00:05:17] En dus wilde de natuur eigenlijk dat je je volpropte met suiker omdat het schaars was. Het was zeldzaam. En jullie primitieve hersenen zien nog steeds suikers. Oh, er is dat schaarse spul. Daar is dat zeldzame spul. Ik weet het. Logisch dat je al 20 jaar naast een Kit Kat automaat zit. Ik weet het, elke dag als ik ga lunchen zijn er tonnen cakejes. En toch geloof ik nog steeds dat het zeldzaam is. Het is schaars en het is een traktatie. En dat is waarom je de schaamte en de schuld voelt. Je kunt niet tegen je eigen vechten. Weet je wat? Je kunt het, je kunt het begrijpen. Oh, toch? Tweehonderd jaar geleden was suiker een traktatie. Maar weet je wat? Ik ben elke dag in de buurt van suiker, dat zal er altijd zijn voor de rest van mijn leven. Het is het meest directe, gemakkelijk bereikbare, goedkoopste voedsel, en ik kan het altijd hebben. Maar ik kies ervoor om die woorden niet te gebruiken. Ik kies ervoor om het niet te doen en, ik kies ervoor om me er goed bij te voelen zal je hele leven veranderen. Dus onthoud dat je doet wat de natuur wil dat je doet. Je doet zeker wat voedingsbedrijven echt willen doen. Waarom denk je dat winkels snoep hebben bij de kassa? Ze hebben geen broccoli of kool, of zelfs geen lekkere appels bij de kassa. Ze hebben snoep, snoepgoed, junk food omdat ze weten dat terwijl jij gevangen zit, door de rij gaat, wachtend om te betalen, Oh, ik heb gewoon wat Reese’s stukjes.
[00:06:49] Het is nogal stressvol. Ik ben moe. Ik heb een lange dag gehad, maar daar zijn ze die mijn naam roepen. Dus je doet wat de natuur wil dat je doet, wat voedingsbedrijven en winkels willen? Laten we het nu hebben over wat je wilt. Wat wil je echt, echt, echt? Ik weet dat je echt, echt een gezond lichaam, een gezond leven en een gezonde relatie met voedsel wilt hebben. En je kunt dat allemaal voor altijd hebben door gewoon in dit programma te blijven. De manier waarop je over eten denkt, hangt van twee dingen af: de beelden die je in je hoofd maakt en de woorden die je tegen jezelf zegt. Hoe je je voelt, komt door de manier waarop je je concentreert. Je kunst wordt volledig gevormd door de woorden die je maakt. Als je niet van je realiteit houdt, verander je taal. Niemand zegt dat ik trek heb in kool, want de celleries hebben mijn naam er op staan. Ik heb wat sla nodig om me vandaag goed te voelen. Dus de beelden die je in je hoofd maakt, de woorden die je tegen jezelf zegt, laten we eens kijken naar een aantal van de beelden die je zou kunnen maken een aantal van de woorden die je zegt, ik heb mijn cupcakes nodig. Ik moet mijn McDonald’s hebben, ik heb mijn pizza nodig, ik heb mijn cappuccino nodig. Dit eten heeft mijn naam er helemaal op staan. Oh, dit is mijn troost eten. Dit is mijn probleem met dit is mijn zwakte.
[00:08:13] Dit is mijn ondergang. Dit is het eten dat ik niet kan weerstaan. Dus ik wil dat je begint met het veranderen van de woorden Zie als je gaat, ik hou van taart, maar ik kan het niet hebben, ik ben op dieet gegaan en alles heeft een verkeer als rood, groen en oranje, en alles is rood. Ik mag geen taart, ik mag geen chips, ik mag geen pizza of ik mag geen taarten. Ik kan geen romige koffie hebben. Ik kan veel salade nemen, maar dat wil ik niet echt. Op het moment dat je beperkt bent, wil je wat je niet kunt hebben. Een paar jaar geleden, was ik in Spanje. Het was super warm en ik deed dit soort keto dieet om gezondheidsredenen. En ik heb nog nooit zo’n trek gehad in perziken en frambozen. Ik zou biefstuk kunnen eten als ontbijt en koffie met room, maar alles wat ik wil is met perziken en frambozen, want als alles wat ik niet kon hebben, maar ik at wel elke dag biefstuk. Ik heb nooit biefstuk gegeten. Tot op de dag van vandaag hou ik van biefstuk, omdat we eigenlijk ook willen wat we onszelf vaak geven. Ik kwam terug uit Spanje, mijn man. Laten we alleen een visje gaan vangen. Ik moet zo echt elke dag biefstuk gaan eten, want wat ik nu doe, heb ik eenentwintig dagen gegeten en na eenentwintig dagen wil je wat je je lichaam geeft.
[00:09:27] Als ik het over plaatjes en woorden heb, denk dan aan de woorden Maak het plaatje als je zegt: Oh, ik zou een moord doen voor een ijsje, ik zou een moord doen voor een Big Mac met frietjes wat ik nu niet zou geven voor een lekkere warme chocolademelk met marshmallows. En de woorden maken het plaatje. Dus neem nu een minuut met me, en laten we eens kijken naar de woorden die je gebruikt. Oh, kijk naar die taart. Is het niet prachtig? Nee, het is niet mooi. Het is gewoon suiker. Kijk naar die gummi beren. Dus eigenlijk zijn het opgevoede dieren, voeten en suiker. Ze zijn niet mooi. Ze zijn niet lekker. Ze zijn niet prachtig. Ze zijn niet geweldig. Dus stop met te zeggen, kijk naar die mooie taart. Kijk naar dat prachtige goud en friet. Kijk naar dat lekkere ijs. Is het niet prachtig? Nee. Kijk naar wat het werkelijk is. Verander de plaatjes door de woorden te veranderen en zeg nooit ik heb mijn pizza nodig. Ik heb mijn vrijdagavond afhaalmaaltijd nodig. Als je het woord mijn voor iets zet, bezit je het. Dus hoe je je voelt over eten heeft te maken met twee dingen de beelden die je in je hoofd maakt en de woorden die je zegt kun je op elk moment veranderen. Dus ik zou nooit zeggen, Hé, ik neem rozijnen bedekt met yoghurt, ik neem suiker bedekt met gekristalliseerde suiker. Want als ik dat zeg, eet ik gekristalliseerde suiker, geen met yoghurt bedekte rozijnen.
[00:11:00] En als je zegt dat ik tonnen koeienhormonen eet, elke keer als ik gegrilde kaassandwiches eet, begin je een ander beeld te krijgen. Ik was absoluut verslaafd aan coke totdat ik het osteoporose in een blikje noemde, en toen ik het voormalig formaldehyde in een blikje noemde, verloor het echt zijn aantrekkingskracht. Dus onthoud, je kunt de woorden veranderen, je kunt de woorden veranderen. Maar de echte ommekeer is dat ik nu kies voor een appel in plaats van een toetje, en ik kies ervoor om me daar goed bij te voelen. Ik kies voor een salade in plaats van patat, en ik kies ervoor om me goed te voelen. Dus stel je voor dat ik in een haast denk, Oh, kijk eens naar die vier kaas pizza. Dat is mijn favoriet. Daar hou ik van. En het komt met frietjes en macaroni en kaas. Oh, dat moet ik hebben. Ik heb mijn geest een zeer interessante boodschap gegeven, en dan denk ik dat ik me zo slecht voel. Ik heb net al die pizza opgegeten, al die frietjes, en ik denk dat we nog wat ijs hebben. Dat zou je net zo goed kunnen doen. Dus als je begint te gaan, kijk, daar is het voor kaas, pizza en ik zou dat kunnen eten. Ik zou dat elke dag kunnen eten voor de komende 50 jaar. Maar weet je wat? Ik kies voor gezonder eten en ik kies ervoor om me goed te voelen. Je verstand gaat goed, je gaat kiezen en je maakt goede keuzes als je gaat. [00:12:23] Ik moet dat hebben, maar ik kan het niet. Ik wilde het. Het is verboden. Ik verlang ernaar, maar ik zou het niet moeten eten. Je verhoogt eigenlijk het verlangen als je gaat. Ik zou dat kunnen hebben. Hé, Trump zal er mijn hele leven zijn. Als ik 95 ben, kan ik mezelf knock-out slaan met Reese’s Pieces of jelly beans. Maar op dit moment wil ik gezond zijn en lang leven, dus ik kies ervoor om nee te zeggen tegen snoep, en ik kies ervoor om me er goed bij te voelen. Het is zo makkelijk, ik beloof het je, het is makkelijk. Dus kleine veranderingen zorgen voor grote voordelen. Ik wil dat je begint te zeggen: ik kies hiervoor, ik halveer mijn porties, ik eet langzaam, ik zeg nee tegen al die rotzooi en ja tegen gezondheid. En ik kies ervoor om me er goed bij te voelen. Je vertelt je wat? Ik wil deze keuze maken. Ik hou van deze keuze. Deze keuze geeft me kracht en het verrukt me, en het werkt alleen en nooit gaan mijn dikke benen, mijn grote, maar mijn uit de hand honger, want je wilt niet om dat te bezitten. Mijn toewijding om dit programma te doen, om er alles aan te geven, om echt van deze veranderingen te houden. Dat is een goed woord. Dus onthoud, verander de taal die je gebruikt, gebruik krachtgevende woorden en deel je ervaring met je lichaam